Mobutu Seso Seko en Julius Nyerere het beide goeie leierskapseienskappe getoon nadat onafhanklikheid van koloniale regering in die 1960's verkry is - NSC History - Question 5 - 2016 - Paper 1

In die Kongo, onder Mobutu, was die politieke struktuur gekenmerke deur korrupsie en onderdrukking van die opposisie. Alhoewel die land 'n mate van stabiliteit behaal het, het dit prysgegee deur politieke vryheid.

Aan die ander kant het Nyerere 'n beleid van politieke pluralisme en demokrasie aangehang, wat tegnies nie 'n volle demokrasie was nie, maar 'n akkommodasie vir verskeie politieke stemme gelewer het.

Mobutu het 'n beleid van kapitaalbeheerde ontwikkelingsprojekte gevolg, maar het steeds gekonfronteer met groot tekorte en korrupsie. Hoewel hy 'n mate van stabiliteit bereik het, was dit om 'n verkeerde basis.

Nyerere se ekonomiese beleidsvorming het gefokus op sosialisering en ontwikkeling van infrastruktuur. Hy het die plattelandse inwoners se deelname aan die ekonomie aangemoedig, wat 'n meer volhoubare en regverdigere ontwikkeling moontlik gemaak het.

Alhoewel beide leiers goeie leierskapseienskappe getoon het, is die resultaat van hulle beleid en die impak van hulle leierskap op hulle lande radikaal verskillend. Mobutu se benadering het uiteindelik geleid tot 'n onvolhoubare situasie, terwyl Nyerere 'n meer inklusiewe en progresiewe pad gevolg het. Dit wys dat goeie leierskapseienskappe alleen nie genoeg is sonder 'n regte en volhoubare benadering tot beleid nie.