Verduidelik tot watter mate Mao Zedong se beleidsrigtings, die Groot Sprong Vorentoe en die Kultuurlike Rewolusie, tussen 1957 en 1969 in die transformasie van Kommunistiese China suksesvol was - NSC History - Question 4 - 2018 - Paper 1

Die Groot Sprong Vorentoe, wat in 1958 begin het, het op grootskaalse industrialisering en landbou hervormings gefokus. Een van die hoofdoelwitte was om China te industriëel te maak deur privatisering en 'n versnelde fokus op kollektivisering.

Die mislukkings van hierdie beleid sluit in:

• Onbeplande grondhervorming en swak bestuur, wat gelei het tot ernstige hongersnood en miljoene sterftes.
• Die falen van landbouproduksie as gevolg van onrealistiese voorstelle en 'n tekort aan arbeid by die plase.

Alhoewel daar kortstondige ekonomiese groei was, was die langtermyn resultate negatiewe.

Die Kultuurlike Rewolusie, wat in 1966 begin het, was met die doel om Mao se idees te handhaaf en sy mag te versterk. Die Rooi Wagters het 'n keerpunt in die samelewing geopper deur tradisionele kulturele waardes aan te veg en die politieke teenstanders van Mao te verwyder.

Die suksesvolhede van hierdie beweging sluit in:

• 'n Widespread mobilisering van jong mense wat opgedra aan Mao se idees en bylgeleide hersiening.
• Herorganisering van die Kommunistiese Party om die invloed van teenstanders te verminder.

Ehowever, die nasleep was ook problematies, insluitend 'n toenemende geweld teenoor intelektuele en teenstanders.

In conclusion, Mao Zedong se beleidsrigtings het tegnies geslaag in party aspekte van industrialisering en sosiale mobilisering, maar die nadelige effekte van die Hongersnood en die kulturele geweld het die langtermyn-volhoubaarheid van Kommunistiese China geskaad. Dit is dus noodsaaklik om 'n gebalanseerde benadering aan te neem wanneer sy beleidsrigtings geëvalueer word.